Die Insel - Charlotte Link

Voor het lezen:

Ik ga het boek Die Insel van Charlotte Link lezen. De eerste druk van het boek verscheen in Mei 2006. Dit boek ga ik lezen, omdat dit moest in opdracht van school. We moesten met de hele klas hetzelfde boek lezen. Ik heb de achterkant van het boekje gelezen, maar ik denk niet dat het een leuk boek gaat worden. Ik denk als we zelf een boek zouden moeten lezen, dan had ik dit boek niet gekozen.

Charlotte Link is geboren in 1964 in Frankfurt am Main. Charlotte begon al op jonge leeftijd met schrijven van boeken, haar eerste boek schreef ze op 16 jarige leeftijd. Naast het schrijven is ze een dierenrecht activist. Andere boeken van haar zijn Sturmzeit en Diamantenraub.

Ik denk dat het niet zo’n leuk boekje gaat worden, omdat ik het onderwerp niet zo leuk vind om over te lezen. Volgens de achterkant gaat het verhaal over een vrouw die weg is bij haar man, dit spreekt mij niet echt aan. Ik lees liever boeken met spanning erin, maar ik denk dat in dit verhaal weinig spanning zit.

Tijdens het lezen:

Blz. 5 t/m 10

Mijn verwachting van het boek is overeengekomen met de eerste 5 bladzijdes van het boek. Ik vind het verhaal tot nu toe nog niet zo leuk en ik heb veel moeite met het begrijpen van het boek. Het verhaal speelt zich af op Sylt.

Het hoofdpersoon van het boek is een man, maar zijn naam is nog niet bekend. Wat wel bekend is over die man is dat hij in een bar op Sylt aan de bar veel aan het drinken is en dat hij depressief is. De reden waarom hij zo depressief is weet ik zo niet.

Blz. 11 t/m 20

Ik ben tot nu toe een nieuw persoon tegen gekomen in het boek Clara. De naamloze man heeft het hele tijd over Clara, dit was eerst zijn vriendin maar is nu bij hem weggegaan. Er word iets vertelt over een Playboy man, ik denk dat dit nu de vriend is van Clara, maar dat weet ik niet zeker.

Ik heb nog niet echt een mening over Clara, maar ik vind het wel raar dat ze bij het hoofdpersoon weg is gegaan voor een rijke man. Maar ik weet nog te weinig van het verhaal om te weten welke reden hierachter zit.

Blz. 21 t/m 40

Ik vind het een saai boek, omdat er helemaal geen spanning in zit. Ook heb ik moeite met het lezen van het boek, daardoor snap ik het verhaal niet zo goed. Het onderwerp spreekt mij nog steeds niet zo aan. Ik heb eigenlijk niet zo veel zin meer om verder te lezen.

Ik weet nu over het hoofdpersoon hoe hij Clara heeft leren kennen, ze hebben elkaar leren kennen op het strand. Het was toeval, want het hoofdpersoon had dezelfde handdoek als Clara en had deze per ongeluk mee genomen, zo raakte ze aan de praat.

Het belangrijkste gebeurtenis tot nu toe in het boek is, denk ik, dat er werd vertelt hoe Clara en het hoofdpersoon elkaar hebben leren kennen. Een andere belangrijke gebeurtenis is dat het hoofdpersoon Joe heeft ontmoet, hij kent Clara ook. De eerste belangrijke gebeurtenis denk ik dat het belangrijkste is, omdat hier het boek op verder gaat, want het gaat uiteindelijk over de relatie tussen het hoofdpersoon en Clara.

Blz. 41 t/m 60

Ik vind het nog steeds een saai boek, precies om dezelfde reden als eerst. Het onderwerp spreekt mij niet zo aan en er gebeuren weinig spannende dingen in. Ook vind ik dat details te uitgebreid worden vertelt in het boek en dat maakt het lezen voor mij niet leuker.

Blz. 60 t/m 79

Ik had niet verwacht dat het hoofdpersoon zijn eigen vriendin had vermoord, dit vond ik wel een belangrijke verandering in het boek. Dit is tot nu toe ook  de belangrijkste gebeurtenis in het boek.

Ik had wel verwacht dat de naamloze man nog steeds boos is op Clara, want Clara heeft hem uiteindelijk ook verlaten.

Na het lezen:

Het verhaal perspectief in dit boek is het personaal perspectief. “Sein. Körper. schwamm. im Schweiß bei. diesen. Vorstellung.” en  “Aber.viel dämmerte.er zwischendurch vor sich.hin.”

Het verhaal speelt zich in het heden af, denk ik. In het boek zaten wel een aantal flashbacks, dus ook een stukje uit het verleden van het persoon zelf. Het is voor het verhaal niet belangrijk in welke tijd het boek zich afspeelt.

Dit boek komt uit de moderne literatuur, in het boek worden dingen beschreven die nu van toepassing zijn. Bijvoorbeeld de Playboy maar ook andere moderne gebruiksvoorwerpen worden in het boek gebruikt.

Du darfst nicht schreien - Gundrun Pausewang

Voor het lezen
Ik heb het boek Du darfst nicht schreien van Gundrun Pausewang gekozen. De eerste druk van het boek verscheen in het jaar 1970.

Ik heb bij het kiezen naar dit boek, eerst een aantal boeken gezocht die op de literatuur lijst stonden. Uiteindelijk heb ik dit boek gekozen, de reden hiervoor was dat het verhaal zich afspeelde in de Tweede Wereldoorlog. Na het lezen van de samenvatting leek het mij een best leuk boek.

Gundrun Pausewang is geboren op 3 maart 1928 in Wichstadtl. Gundrun groeide als oudste op in een gezin met 5 broers en zussen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd haar vader vermoord, Gundrun was toen 15 jaar oud. Ze groeide op met haar familie in Oost-Bohemen, na de oorlog vluchtte ze met haar familie naar West-Duitsland toe. Een aantal andere boeken van Gundrun Pausewang zijn 'Guten Tag, lieber friend' en 'Die Wolke'.

Ik verwacht dat het boek een indrukwekkend verhaal gaat worden, omdat zij zelf de oorlog mee heeft gemaakt. Het wordt waarschijnlijk naar mijn verwachtingen nog indrukwekkender, omdat de vader van Gundrun stierf toen zij 15 jaar oud was en dit gebeurde in de Tweede Wereldoorlog. Het zou kunnen zijn dat Gundrun Pausewang het boek heeft geschreven als een soort verwerking van de gebeurtenissen tijdens de oorlog.

Tijdens het lezen
Blz. 7 t/m 13
Over mijn verwachtingen is nog vrij weinig te vertellen of deze wel of niet kloppen. In dit gedeelte van het boek worden de hoofdpersonen beschreven. Ik verwacht nog steeds dat het een indrukwekkend boek gaat worden, want het verhaal speelt zich af in Brünn, een Tsjechische stad. Ik denk dit, doordat de schrijver zelf ook in Tsjechië heeft gewoond.

Georg Happel (hoofdpersoon) is 16 jaar oud en zit op het gynamsium, zijn uiterlijke kenmerken zijn: blauwe ogen en blonde haren. De vader van Georg is arts in een soldatenziekenhuis in Rusland. Georg Happel is student, hij woonde in een studentenhuis, maar deze is door de Duitsers gesloten. Hij is nu opzoek naar een nieuwe kamer.

Blz. 14 t/m 25
Ik ben een aantal nieuwe personen tegen gekomen, hieronder beschrijf ik ze kort:
Thomas: Is een goede vriend van Georg, zij zitten in dezelfde klas op het gynasium.
Ouders van Georg: Over de vader van Georg is nog weinig verteld, behalve dan dat hij arts is. De moeder van Georg wordt beschreven als een strenge moeder.
Arnold: Dit is de beste vriend van Georg. De vader van Arnold is gestorven in de Tweede Wereldoorlog, hij was een Duitser. De moeder van Arnold is van Tjechische afkomst, haar naam is Marie. Arnold bespeelt in zijn vrije tijd cello, samen met Georg maakt hij muziek.

Blz. 26 t/m 50
Het boek voldoet tot nu toe nog niet aan mijn verwachtingen. Ik dacht dat er veel vertelt werd over het leven in de Tweede Wereldoorlog, in dit gedeelte van het verhaal worden vooral dingen verteld over hoe Georg en zijn vrienden leven, maar dit leven had ook op een andere moment kunnen plaatvinden en dus niet perse in de Tweede Wereldoorlog.

Ik ben een aantal dingen meer te weten gekomen over de personen in het boek. Zo weet ik nu dat de vader van Georg dient voor het Duitse leger, voorheen dacht ik dat hij diende voor het Russische leger, want er werd verteld dat hij in een Russisch soldatenziekenhuis werkte. Ook ben ik te weten gekomen dat Georg en Arnold beide lid zijn van de Hitler Jugend, bij deze groepering maken zij vooral muziek.

De belangrijkste gebeurtenissen in de gedeelte van het boek zijn naar mijn mening dat Georg opzoek is naar een woonruimte, uiteindelijk vind hij een huurhuis op aanrade van een vriend. Zijn huurhuis ligt lang Kauntiz Kolleg, dit is een politiegevangenis. Olga Svoboda, de huiseigenares waar Georg de ruimte van huurt, zij is 50 jaar oud en is vrij mager. De man van Olga is al met pensioen hij was voorheen ambtenaar.
Dit is volgens mij de belangrijkste gebeurtenis van het verhaal tot nu toe. De setting waar het verhaal zich afspeelt wordt hier vertelt. Ook wordt er iets meer vertelt over de huisgenoten van Georg. Maar het belangrijkste vind ik dat er vertelt wordt dat het huis langs een politiegevangenis staat, ik verwacht dat hier in het vervolg van het verhaal nog iets mee gaat gebeuren. Ook verwacht ik dat in het vervolg van het verhaal iets met Olga, de huiseigenares, gaat gebeuren, zij wordt zeer uitgebreid beschreven in dit gedeelte van het boek.

Blz. 51 t/m 70
In dit gedeelte van het boek vinden er veel gebeurtenissen plaats, de spanning wordt extra opgebouwd. Ik begin me eigen steeds meer in te leven in het verhaal van het boek, dit komt doordat in het begin van het boek de hoofdpersonen uitvoerig werd beschreven en ook de plaats waar alles gebeurde werd uitvoerig beschreven. In het begin toen ze de personen gingen beschrijven vond ik dit een saai gedeelte, maar uiteindelijk ben ik toch blij dat ik dit gedeelte heb gelezen, want dat draagt nu bij aan de spanning van het verhaal. Ik vind dat het verhaal een rare wending heeft gekregen, omdat Arnold al een tijdje niet meer met Georg praat, ik kan niet zo goed begrijpen waarom dit is, dit vind ik een beetje een vaag stuk. Ik vind het een spannend boek, ik wil graag door lezen want ik ben wel nieuwsgierig geworden over het vervolg van het boek. Ik ben nieuwsgierig geworden naar wat er achter het raam zit, waar Georg niet doorheen mag kijken. Dit raam moet van de huiseigenares gesloten blijven, omdat dit raam gericht is op de politiegevangenis.

Blz. 71 t/m 82
Ik had niet verwacht dat Georg boos zou worden op Thomas. De reden hiervoor was dat Thomas nog steeds weinig vertelde tegen Georg. Ik had niet verwacht dat Georg boos zou worden, omdat het nog steeds niet duidelijk was waarom Thomas zo deed, het lijkt mij ook niet een reden om boos te worden als iemand tegen je zwijgt. Uiteindelijk wordt het duidelijk wat Thomas voor Georg verzwijgt, hij wil niet zeggen wat er in de gevangenis gebeurde.

Wat ik wel had verwacht is dat Georg toch door het raam ging kijken, waardoor hij van de huisbaas niet mocht kijken. Georg hoorde regelmatig geweerschoten, maar hij heeft er nooit bij nagedacht dat dit vanuit de gevangenis zou komen. Toen Georg door het raam keek, zag hij SS-soldaat die een vrouw doodschoten, vervolgens werden er meerdere mensen op commando doodgeschoten. Georg werd hier heel erg ziek van en moest er van kotsen. Ik zelf had al wel verwacht dat er mensen werden vermoord in deze politiegevanenis, dit had ik verwacht doordat er regelmatig geweerschoten te horen waren en het huis lag langs een politiegevangenis, de link was dus vrij snel gelegd. De hoofdpersoon Georg is dat in dit gedeelte van het boek achter gekomen.

Blz. 83 t/m 100
Wat vind je tot nu toe van het boek?
Ik vind het een spannend boek, vooral doordat de hoofdpersoon erachter is gekomen welke gebeurtenissen zich allemaal afspelen in de naast gelegen gevangenis. Het boek kan nog steeds alle kanten op, ik verwacht dat er nog iets indrukwekkends gaat gebeuren, maar ik weet nog niet wat er precies gaat gebeuren.

Wat vind je van de reactie van Georg, na het zien van de excecuties?
Ik kan de reactie van Georg wel begrijpen, hij kon ook niet verwachten dat er naast zijn woning mensen werden geexecuteerd. Voor die tijd wist Georg niet dat er mensen werden vermoord door de Duitsers, dit is een belangrijke gebeurtenis in het verhaal.

Blz. 100+
Mijn leven en dat van Georg kun je niet met elkaar vergelijken, dit komt doordat hij de Tweede Wereldoorlog mee heeft gemaakt en ik niet. We hebben allebei ook hele andere hobbies en andere intresses. Ik zou ook niet zo snel weten hoe ik zou reageren als er langs mijn mensen worden vermoord, het is dus heel moeilijk om mezelf te vergelijken met het hoofdpersoon. Wel kan ik me eigen in leven in het leven van Georg, de dingen die hij mee maakt en hoe hij hierop reageert.

Ik weet niet wat ik anders had gedaan dan Georg in het verhaal, ik vind dat Georg veel dingen mee heeft gemaakt en hierop goed heeft gereageerd, misschien had hij nadat hij wist dat er mensen werden vermoord in de politiegevangenis op zoek moeten gaan naar een andere woning. Ik vind het goed dat hij Arnold heeft opgevangen na het overlijden van zijn moeder, wat de jongens beide met eigen ogen hebben gezien. Ook vond ik het goed dat Georg Arnold heeft tegengehouden om te gaan schreeuwen bij de executie van zijn moeder, als hij dit niet had gedaan en Arnold was toch gaan schreeuwen dan had dit rare gevolgen kunnen hebben.

Na het lezen
Het verhaalperspectief is de alleswetende verteller. 2 Citaten uit de tekst waar het verhaalperspectief uit naar voren komt:

Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, je kunt dit boek niet in een andere tijd plaatsen, want alle gebeurtenissen hadden te maken met de Tweede Wereldoorlog. Bijvoorbeeld dat er mensen werden geexcuteerd in de naast gelegen gevangenis door SS-mensen, had niet in een andere tijd kunnen gebeuren.

'Du darfst nicht schreien' behoort tot de West-Duitse literatur. Dit boek behoort tot deze categorie, omdat er over de gruwelijke dingen tijdens de oorlog werd geschreven.

Die Weiße Rose - Inge Scholl

Voor het lezen
Ik heb het boek Die Weiße Rose van Inge Scholl gekozen. De eerste druk verscheen in 1947.

Ik had niet echt een reden dat ik dit boek heb gekozen, tijdens het zoeken naar een boek heb ik de literatuur lijst erbij gehouden. Dit boek kwam ik als een van de eerste tegen, ik heb toen nog een paar andere boeken bekeken, maar Die WeiBe Rose leek mij het leukste boek. Hiervoor heb ik de achterkant van het boek gelezen.

Inge Aicger-Scholl is geboren op 11 augustus 1917 in Ingersheim-Altenmünster. Ze overleed aan de ziekte kanker in 1988. Inge had nog een jongere zus Sophie en een jongere broer Hans. Samen met Hans had Inge in de Tweede Wereldoorlog een verzetsgroep. Inge Scholl heeft nog twee andere boeken geschreven "Students against Tranny"(1952) en "Eva"(1953).

Ik verwacht dat het boek veel over de tweede wereldoorlog gaat en vooral veel over het bevechten van het nazi regime. Doordat Inge het zelf mee heeft gemaakt, verwacht ik dat er veel dingen in details zal worden verteld. Het zal denk ik een spannend boek worden, doordat er natuurlijk veel spanning was in de Tweede Wereldoorlog

Tijdens het lezen

BLZ. 7 t/m 17
Mijn verwachtingen blijken tot nu to nog te kloppen. De hoofdpersoon Hans wordt heel uitgebreid beschreven door de schrijver. Uit de inleiding is nog niet duidelijk geworden waar het boek zich afspeelt.

Hans Scholl (hoofdpersoon) was vroeger lid van de hitlerjugend, hij kon zich niet vinden in de denkbeelden van de organisatie en keerde zich van hen af. Daardoor is Hans naar een andere organisatie toe gegaan, die Weiße Rose. Hans zit op een universiteit en studeert medicijnen. Hans is tegen het nazi-regime en vecht met zijn verzetsgroep tegen het regime. De vader van Hans is burgemeester van een kleine stad in de Duitse streek Kochertal, in 1932 verlaten ze deze stad en verhuizen ze naar Ulm

BLZ. 17 t/m 40
Ik ben een aantal nieuwe personen in het boek tegengekomen, hieronder beschrijf ik ze:

Sophie Scholl: Sophie is een zus van Hans en Inge. Wat ik kan opmaken uit de tekst tot nu toe is Sophie een erg rustig en bezorgd meisje.

Christoph Probst: Christl studeert ook aan de universiteit voor medicijnen. Christl is ook lid van de verzetsgroep en is beste vrienden met Hans.

Kurt Huber: Kurt is leraar van de universiteit waar Hans & Christoph op zitten. Hij geeft de vakken muziekwetenschappen, psychologie en filosofie. Hans vind Kurt een goede leraar.

Alexander Schmorrel: Alexander is lid van de verzetsgroep van Hans, voor de rest wordt er nog weinig duidelijk over Alexander in de tekst.

Willy Graf: Is ook lid van de verzetsgroep, het is een rustige en verlegen jongen. Hij studeert net zoals de andere leden van de groep ook voor arts.

BLZ. 40 t/m 80
Ik vind dat het boek een rare wending heeft gekregen, doordat er nu al wordt vertelt dat de hoofdpersonen zijn vermoord en waarom ze zijn vermoord. Dit haalt voor mij de spanning een heel eind uit het boek. Wat ik verder van het boek nog moet verwachten kan ik nu niet zeggen, ik hoop alleen niet dat ze uitgebreid gaan beschrijven wat er met Hans is gebeurd, want dat vind ik niet meer zo spannend. Van de andere kant is het boek toch weer wel spannend, want het heeft nu een open einde er kan vanalles gebeuren. De andere leden kunnen bijvoorbeeld ook nog worden opgepakt door de Gestapo (Duitse geheime politie)
Hans en zijn zusjes Sophie, beide lid van die Weiße Rose, gingen met zijn 2e folders verspreiden op de universiteit. Dit deden ze wel vaker, ondanks dat Hans al een keer een anonieme waarschuwing heeft gekregen dat hij moest stoppen waarmee zij bezig waren. Maar dit keer ging het helemaal fout, ze werden verraden door de concierge en vervolgens werd Hans thuis opgepakt. Niet veel later werd ook christoph opgepakt, na uren verhoor werd hij vrijgelaten. Het bleek dat Hans en Sophie allebei de schuld opzich hadden genomen voor de organisatie tegen het nazi-regime. Helaas heeft dit niet mogen helpen en worden alle drie ter dood veroordeeld op 22 februari 1943.

Dit lijkt mij wel het belangrijkste gedeelte in het boek, omdat 3 hoofdpersonen worden opgepakt en vervolgens ter dood worden veroordeeld. Een ander belangrijk gedeelte in het boek was hoe het denkbeeld van Hans in de loop van der tijd is veranderd. In het begin wist die nog niks over Hitler en zijn denkbeelden en sloot zich aan bij de Hitlerjugend, maar bij deze organisatie is hij heel anders over zaken gaan denken en erachter gekomen wie Hitler echt is.

BLZ. 80 t/m 120
Ik vind het een indrukwekkend boek, omdat het een waargebeurd verhaal is. Wel vind ik dat het verhaal een beetje saai is geworden, omdat er nog maar heel weinig spanning in zit. Naar mijn idee hadden ze het begin misschien iets uitgebreider kunnen schrijven en het verhaal minder op documenten laten basseren.

BLZ. 120 t/m 150
Wat naar mijn verwachtingen klopte is dat Hans, ondanks de vele waarschuwingen, toch gewoon door ging met die Weiße Rose. Hij bleef nog steeds folders drukken om zijn organisatie bekendheid te geven en deze folders vervolgens ook zelf te verspreiden.

Ik had niet veracht dat Hans zijn denkbeeld compleet was veranderd bij de Hitlerjugend en daardoor een organisatie is gaan oprichten tegen de nazi's. Ook had ik niet verwacht dat Hans zover zou komen met zijn organisatie en steeds meer mensen wist te roddelen, want hij heeft het uiteindelijk toch lang vol gehouden.

BLZ. 150 t/m 190
Wat vind je van nu toe van het boek?
Ik vind het een heel indrukwekkend boek, omdat het een waargebeurd verhaal is.

Wat vind je van Hans, de hoofdpersoon?
Ik vind Hans een goede jongen, omdat hij zijn eigen mening heeft en hier ook voor durft uit te komen. Ook zorgt hij goed voor zijn vrienden en familie

BLZ. 190 t/m eind
Mijn leven en dat van Hans kun je totaal niet met elkaar vergelijken met elkaar, we leven allebei in een andere tijd en in een andere situatie. Ik heb alle vrijheid, maar Hans zat opgesloten en had geen vrijheid. Toch vocht Hans wel voor die vrijheid. Toen Hans werd vermoord, door de nazi's, was zijn laatste woord "Freiheit"

Ik heb respect voor wat Hans heeft gedaan, hij is voor zijn eigen rechten opgekomen en ook voor die van andere. Hij heeft laten zien dat hij het niet eens was met het denkbeeld van de nazi's en liet dit blijken. Hij wist van te voren als hij betrapt werd dat hier de doodstraf opstond, maar toch ging hij door.

Na het lezen
Het verhaalperspectief is de alleswetende verteller. De schrijver, Inge Scholl, vertelt het verhaal zoals zij het heeft beleefd en volgens de documenten die zij heeft terug gevonden.

2 citaten uit de tekst, waaruit het verhaal perspectief naar voren komt:
-"Wenn mein Bruder zum Tode verurteilt wird, so darf ich kein mildere Strafe bekommen, denn ich bin genauso schuldig wie er"
-"Der Vater im Gefängnis und die Brüder und Freunde alle an der Front un Rußland, unnerreichbar fern"

Het verhaal speelt zich af vanaf 1917 tot en met einde oorlog 1945. De tijd geeft aan dat het verhaal zich afspeelde voor de Tweede Wereldoorlog en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit is erg belangrijk om het verhaal te begrijpen, want alle hoofdpersonen zetten zich af tegen het nazi-regime.

Die Weiße Rose speelt zich af in de DDR-literatur. Dit boek valt onder deze catorogie, omdat ze niet in alle openheid hun eigen mening konden verkondigen, want dit werd in deze tijd gecencureerd.

Die Einbahnstraße - Klaus Kordon

Voor het lezen

Ik heb het boek Die Einbahnstraβe gekozen van Klaus Kordon. De eerste druk verscheen in 1979.

Ik had bij het uitkiezen van het boek de achterkant gelezen. Het lijkt mij een spannend boek, omdat 3 vrienden ruzie krijgen om een meisje. Het is een waargebeurd verhaal, waardoor ik denk dat het lezen van het boek mij leuker lijkt, dan wanneer het een verzonnen verhaal is.

Klaus Kordon is op 21 september 1943 geboren in Berlijn. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de vader van Klaus gestorven, zijn moeder overleed in 1956. Als weeskind kwam Klaus in verschillende gezinnen terecht. Om aan geld te komen verliet hij de school en ging werken als transportmedewerker. Wel heeft Klaus zijn diploma gehaald op een  avondschool en werd hij exportkoopman. Doordat Klaus veel van de wereld heeft gezien, is hij kritisch gaan kijken naar de rollen van politiek en het bedrijfsleven in de wereld. Dit was zijn motivatie om boeken te gaan schrijven, zijn thema’s zijn macht en discriminatie. ‘Eine Stadt völler Bräume’ en ‘Die roten Matrosen oder ein vergessener Winter’,  zijn andere boeken van Klaus Kordon.

Ik denk, dat dit boek gaat over vriendschap, maar ook over drugs en discriminatie. Ik heb een samenvatting op internet opgezocht, zodat ik wat makkelijker door het boek heen kan lezen, want ik weet nu al een beetje waar het boek overgaat. Ik verwacht na het lezen van de samenvatting, dat het boek een spannend boek wordt, omdat Andy en Inga samen verdwijnen.

Tijdens het lezen

Blz. 7 t/m 12
Ik kan nog niet echt goed zeggen wat ik van het boek vind, want op de eerste 5 pagina’s worden de hoofdpersonen beschreven en waar ze leven. Het verhaal moet dus eigenlijk nog beginnen. In het boek zijn 4 hoofdpersonen: Andy, Charly en Inga. Ik ben de volgende dingen van de hoofdpersonen te weten gekomen.

Andy is geliefd bij de meisjes, hij heeft zwart haar en donkere ogen. Hij is enigst kind en verwend, maar wel heel erg bescheiden. Charly woont in een streng gezin en heeft een 4 jaar jonger zusje. Over Inga ben ik niet zoveel te weten gekomen, alleen dat ze nieuw is in de buurt.

Het verhaal speelt zich af in Noord-Duitsland in B. Het enigste wat ik over de stad te weten gekomen ben is dat het heel erg kleine stad is en dat de naam van de stad geen betekenis heeft.

Blz. 13 t/m 20
Tijdens het lezen ben ik een nieuw persoon tegen gekomen, Ali. Ik ben al veel dingen van Ali te weten gekomen. Ali zit op dezelfde school als Andy, Charly en Herbert, maar doordat hij 2 keer is blijven zitten en omdat hij spullen heeft gestolen op school is hij er nu van afgestuurd. Volgens Charly gebruikt Ali veel drugs en deelt dit ook uit. Ali wordt vergeleken met Art Al Capone, een beroemde gangster uit Amerika. Ik vind Ali een beetje een vaag figuur, want hij deelt aan veel mensen drugs uit. Ook vind ik het raar, dat hij nog steeds rondloopt op de school waar hij vanaf is gestuurd en daar om gaat met veel mensen die jonger zijn dan hemzelf. Ik denk, dat Ali probeert jongere mensen aan drugs verslaafd te laten raken, zodat hij daar zelf later geld mee kan verdienen.  

Blz. 21 t/m 49
Het boek voldoet tot nu toe aan mijn verwachtingen. Het boek gaat inderdaad over vriendschap en drugsgebruik. Het is een spannend boek, want Andy en Inga zijn samen verdwenen, zonder dat iemand er iets van af wist.

Ik ben niet veel meer te weten gekomen over de hoofdpersonen. Ik ben wel meer te weten gekomen over de vriendschap die Andy, Herbert en Charly hebben. Na school gaan ze met z’n drieën huiswerk maken, maar dit veranderd in de loop van het verhaal. Andy is heel erg verliefd geworden op Inga en Inga op hem. Charly en Herbert hebben een rotgevoel, omdat ze het gevoel hebben dat Andy hun in de steek laat.

Er zijn in dit deel van het verhaal veel dingen gebeurt. Het belangrijkste is, dat Andy en Inga samen verdwijnen, zonder dat ze het iemand laten weten. ’s Nachts is Andy niet thuis gekomen, hierop bellen de ouders van Andy naar Charly toe. Zij komen midden in de nacht naar Charly toe. Charly legt uit dat Andy de laatste tijd alleen nog maar met Inga omgaat. Ook vertelt hij tegen de ouders van Andy over Ali. Charly vertelt dat hij Ali niet vertrouwt en dat hij vermoedt dat,  Ali drugs geeft aan Andy. Charly en de ouders van Andy rijden midden in de nacht naar het huis van Inga toe om te kijken of zij wel thuis is, zij blijkt ook niet thuis te zijn. De vader van Inga is wel thuis, hij vertelt dat ze zijn verhuisd uit hun oude buurt omdat Inga drugsverslaafd is. Nadat blijkt dat Andy geld heeft gestolen van zijn ouders gaan de vader en moeder van Andy aangifte doen van verdwijning bij de politie. De politie neemt de zaak alleen niet zo serieus en besluit om het even af te wachten.

Dit is volgens mij het belangrijkste gebeurtenis in het verhaal, omdat alle personen van gedachten veranderen wanneer Andy en Inga zijn verdwenen. De ouders van Andy bijvoorbeeld hadden nooit verwacht dat Andy drugs zou gebruiken en geld zou stelen. Charly die voelt zich schuldig over wat er met Andy is gebeurt, maar wil van de andere kant zijn vriend niet in de steek laten.

Blz. 50 t/m 69

In dit gedeelte van het boek is er veel gebeurd, de spanning wordt extra opgebouwd. Het verhaal wordt vlot vertelt, daardoor is het verhaal makkelijker te begrijpen. Het verhaal maakt een grote indruk op mij, omdat Inga en Andy onderdruk drugs zijn gaan gebruiken. Wanneer Charly langs het huis van Ali loopt, ziet hij dat er lichten in het huis aan zijn, dit stuk van het verhaal wordt in veel details beschreven, dat vergroot de spanning, omdat je niet weet wat je kunt verwachten. Uiteindelijk wordt Charly, die op onderzoek was gegaan, betrapt door Ali. Hij wordt meegenomen naar een huis waar drugsverslaafden zitten opgesloten. Dat dit zo zou gebeuren had ik vooraf niet verwacht.

Blz. 70 t/m 82
Ik had niet verwacht, dat Andy mee zou helpen bij het inbreken in het huis. Ik had van te voren al niet verwacht, dat Andy met Inga mee zou gaan naar het huis, waar Ali ze naar toe heeft gebracht. Maar  op het moment dat de jongeren in gingen breken, had Andy nog geen echte reden om in te breken in dit huis. De andere jongeren hadden dat wel, want die waren al verslaafd aan de drugs en hadden geld nodig om weer drugs te kunnen kopen.

Ik had wel verwacht dat Charly er alles aan zou doen om Andy mee naar huis te krijgen. In het hele boek wordt al beschreven dat Charly zich rot voelt, omdat hij het gevoel heeft, dat hij Andy in de steek heeft gelaten. Vandaar, dat ik dit wel had verwacht. Ook toen Charly met Andy en Inga mee ging naar het huis werd het extra duidelijk dat Charly er alles aan zou doen om Andy mee terug te kunnen nemen.

Blz. 83 t/m 101
Wat vind je van het verhaal van Inga?

Ik vind het een heel erg indrukwekkend verhaal. Inga heeft in een zeer korte tijd haar leven gedeeltelijk verpest, doordat ze verkeerde vrienden heeft ontmoet. Ik kan het zelf niet begrijpen dat je zo erg aan de drugs verslaafd kan raken. Inga ging steeds meer en meer drugs gebruiken, totdat ze gewoon niet meer zonder kon. Inga heeft veel geluk gehad dat er mensen zijn geweest die haar naar een afkickkliniek hebben gebracht. Ik vind het knap dat Inga naar haar drugsgebruik weer haar leven heeft opgepakt, de ouders van haar hadden een slimme beslissing genomen om naar een kleinere stad toe te verhuizen.

Blz. 102 t/m 116
Mijn leven en dat van Andy is totaal anders. Andy werd heel erg verliefd op een meisje, daardoor is hij verslaafd geraakt aan de drugs. Ik zou dit zelf nooit doen, omdat het heel erg slecht voor je is en zoals het boek ook zegt het is eenrichtingsweg. Niet alleen het drugsgebruik is slecht, maar ook de dingen die erbij komen zoals bijvoorbeeld stelen. Het ergste zou ik nog vinden dat je alleen aan jezelf gaat denken en alle andere mensen om je heen vergeet.

Charly heeft in mijn ogen goed gehandeld. Ik had denk ik hetzelfde gedaan, want vrienden zijn een van de belangrijkste mensen in heel je leven. Doordat Charly Andy uit de put heeft geholpen is Andy blijven leven, want anders had hij het misschien net zoals Inga niet overleefd. Charly is dus een echte trouwe vriend.

 

Na het  lezen

Het verhaal wordt vertelt in het ik-perspectief. Dit werd duidelijk uit de volgende twee citaten: “Ich bin Charly unter Charly kennt man mich in unsere Gegend.” en “Carola sah mich an, als wäre ich der Bösewicht in einem Märchen.”

Het verhaal speelt zich af in ongeveer 1979, er is geen duidelijk tijdsbepaling aangegeven. Het is ook niet van belang van wanneer het verhaal zich heeft afgespeeld, omdat het in allerlei tijden kan gebeuren. Het is op dit moment nog steeds een populair nieuwsitem, jongeren die drugsverslaafd zijn.

Het boek behoort tot de DDR-Literatuur (1949 - 1989). Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd, maar ik krijg geen andere periode gevonden die daar bij hoort. Het verhaal moet wel na 1945 komen, omdat toen de mensen meer aandacht gaven aan drugsproblem enz. Ook is het boek geschreven in 1979, daarom kies ik ook deze periode.