Voor het lezen
Ik heb het boek Die Weiße Rose van Inge Scholl gekozen. De eerste druk verscheen in 1947.
Ik had niet echt een reden dat ik dit boek heb gekozen, tijdens het zoeken naar een boek heb ik de literatuur lijst erbij gehouden. Dit boek kwam ik als een van de eerste tegen, ik heb toen nog een paar andere boeken bekeken, maar Die WeiBe Rose leek mij het leukste boek. Hiervoor heb ik de achterkant van het boek gelezen.
Inge Aicger-Scholl is geboren op 11 augustus 1917 in Ingersheim-Altenmünster. Ze overleed aan de ziekte kanker in 1988. Inge had nog een jongere zus Sophie en een jongere broer Hans. Samen met Hans had Inge in de Tweede Wereldoorlog een verzetsgroep. Inge Scholl heeft nog twee andere boeken geschreven "Students against Tranny"(1952) en "Eva"(1953).
Ik verwacht dat het boek veel over de tweede wereldoorlog gaat en vooral veel over het bevechten van het nazi regime. Doordat Inge het zelf mee heeft gemaakt, verwacht ik dat er veel dingen in details zal worden verteld. Het zal denk ik een spannend boek worden, doordat er natuurlijk veel spanning was in de Tweede Wereldoorlog
Tijdens het lezen
BLZ. 7 t/m 17
Mijn verwachtingen blijken tot nu to nog te kloppen. De hoofdpersoon Hans wordt heel uitgebreid beschreven door de schrijver. Uit de inleiding is nog niet duidelijk geworden waar het boek zich afspeelt.
Hans Scholl (hoofdpersoon) was vroeger lid van de hitlerjugend, hij kon zich niet vinden in de denkbeelden van de organisatie en keerde zich van hen af. Daardoor is Hans naar een andere organisatie toe gegaan, die Weiße Rose. Hans zit op een universiteit en studeert medicijnen. Hans is tegen het nazi-regime en vecht met zijn verzetsgroep tegen het regime. De vader van Hans is burgemeester van een kleine stad in de Duitse streek Kochertal, in 1932 verlaten ze deze stad en verhuizen ze naar Ulm
BLZ. 17 t/m 40
Ik ben een aantal nieuwe personen in het boek tegengekomen, hieronder beschrijf ik ze:
Sophie Scholl: Sophie is een zus van Hans en Inge. Wat ik kan opmaken uit de tekst tot nu toe is Sophie een erg rustig en bezorgd meisje.
Christoph Probst: Christl studeert ook aan de universiteit voor medicijnen. Christl is ook lid van de verzetsgroep en is beste vrienden met Hans.
Kurt Huber: Kurt is leraar van de universiteit waar Hans & Christoph op zitten. Hij geeft de vakken muziekwetenschappen, psychologie en filosofie. Hans vind Kurt een goede leraar.
Alexander Schmorrel: Alexander is lid van de verzetsgroep van Hans, voor de rest wordt er nog weinig duidelijk over Alexander in de tekst.
Willy Graf: Is ook lid van de verzetsgroep, het is een rustige en verlegen jongen. Hij studeert net zoals de andere leden van de groep ook voor arts.
BLZ. 40 t/m 80
Ik vind dat het boek een rare wending heeft gekregen, doordat er nu al wordt vertelt dat de hoofdpersonen zijn vermoord en waarom ze zijn vermoord. Dit haalt voor mij de spanning een heel eind uit het boek. Wat ik verder van het boek nog moet verwachten kan ik nu niet zeggen, ik hoop alleen niet dat ze uitgebreid gaan beschrijven wat er met Hans is gebeurd, want dat vind ik niet meer zo spannend. Van de andere kant is het boek toch weer wel spannend, want het heeft nu een open einde er kan vanalles gebeuren. De andere leden kunnen bijvoorbeeld ook nog worden opgepakt door de Gestapo (Duitse geheime politie)
Hans en zijn zusjes Sophie, beide lid van die Weiße Rose, gingen met zijn 2e folders verspreiden op de universiteit. Dit deden ze wel vaker, ondanks dat Hans al een keer een anonieme waarschuwing heeft gekregen dat hij moest stoppen waarmee zij bezig waren. Maar dit keer ging het helemaal fout, ze werden verraden door de concierge en vervolgens werd Hans thuis opgepakt. Niet veel later werd ook christoph opgepakt, na uren verhoor werd hij vrijgelaten. Het bleek dat Hans en Sophie allebei de schuld opzich hadden genomen voor de organisatie tegen het nazi-regime. Helaas heeft dit niet mogen helpen en worden alle drie ter dood veroordeeld op 22 februari 1943.
Dit lijkt mij wel het belangrijkste gedeelte in het boek, omdat 3 hoofdpersonen worden opgepakt en vervolgens ter dood worden veroordeeld. Een ander belangrijk gedeelte in het boek was hoe het denkbeeld van Hans in de loop van der tijd is veranderd. In het begin wist die nog niks over Hitler en zijn denkbeelden en sloot zich aan bij de Hitlerjugend, maar bij deze organisatie is hij heel anders over zaken gaan denken en erachter gekomen wie Hitler echt is.
BLZ. 80 t/m 120
Ik vind het een indrukwekkend boek, omdat het een waargebeurd verhaal is. Wel vind ik dat het verhaal een beetje saai is geworden, omdat er nog maar heel weinig spanning in zit. Naar mijn idee hadden ze het begin misschien iets uitgebreider kunnen schrijven en het verhaal minder op documenten laten basseren.
BLZ. 120 t/m 150
Wat naar mijn verwachtingen klopte is dat Hans, ondanks de vele waarschuwingen, toch gewoon door ging met die Weiße Rose. Hij bleef nog steeds folders drukken om zijn organisatie bekendheid te geven en deze folders vervolgens ook zelf te verspreiden.
Ik had niet veracht dat Hans zijn denkbeeld compleet was veranderd bij de Hitlerjugend en daardoor een organisatie is gaan oprichten tegen de nazi's. Ook had ik niet verwacht dat Hans zover zou komen met zijn organisatie en steeds meer mensen wist te roddelen, want hij heeft het uiteindelijk toch lang vol gehouden.
BLZ. 150 t/m 190
Wat vind je van nu toe van het boek?
Ik vind het een heel indrukwekkend boek, omdat het een waargebeurd verhaal is.
Wat vind je van Hans, de hoofdpersoon?
Ik vind Hans een goede jongen, omdat hij zijn eigen mening heeft en hier ook voor durft uit te komen. Ook zorgt hij goed voor zijn vrienden en familie
BLZ. 190 t/m eind
Mijn leven en dat van Hans kun je totaal niet met elkaar vergelijken met elkaar, we leven allebei in een andere tijd en in een andere situatie. Ik heb alle vrijheid, maar Hans zat opgesloten en had geen vrijheid. Toch vocht Hans wel voor die vrijheid. Toen Hans werd vermoord, door de nazi's, was zijn laatste woord "Freiheit"
Ik heb respect voor wat Hans heeft gedaan, hij is voor zijn eigen rechten opgekomen en ook voor die van andere. Hij heeft laten zien dat hij het niet eens was met het denkbeeld van de nazi's en liet dit blijken. Hij wist van te voren als hij betrapt werd dat hier de doodstraf opstond, maar toch ging hij door.
Na het lezen
Het verhaalperspectief is de alleswetende verteller. De schrijver, Inge Scholl, vertelt het verhaal zoals zij het heeft beleefd en volgens de documenten die zij heeft terug gevonden.
2 citaten uit de tekst, waaruit het verhaal perspectief naar voren komt:
-"Wenn mein Bruder zum Tode verurteilt wird, so darf ich kein mildere Strafe bekommen, denn ich bin genauso schuldig wie er"
-"Der Vater im Gefängnis und die Brüder und Freunde alle an der Front un Rußland, unnerreichbar fern"
Het verhaal speelt zich af vanaf 1917 tot en met einde oorlog 1945. De tijd geeft aan dat het verhaal zich afspeelde voor de Tweede Wereldoorlog en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit is erg belangrijk om het verhaal te begrijpen, want alle hoofdpersonen zetten zich af tegen het nazi-regime.
Die Weiße Rose speelt zich af in de DDR-literatur. Dit boek valt onder deze catorogie, omdat ze niet in alle openheid hun eigen mening konden verkondigen, want dit werd in deze tijd gecencureerd.
